Casa Lisa ligt in Rubite, in de gemeente Sedella, provincie Malaga en in de autonome regio Andalusië. Het dorp ligt op ongeveer 300 meter hoogte en heel beschut. Dat betekent dat het er ook in de wintermaanden zacht is en dat er eigenlijk nooit sneeuw valt. Het heeft een magisch fijn microklimaat.

Voor natuur-en wandelliefhebbers is dit een schitterende omgeving. Iets beneden het dorp loopt de Rio Rubite, een forse beek die veel diersoorten aantrekt. En dan met name de meest prachtige vogels. Denk aan de blauwe rotslijster, de wielewaal, bijeneters, de grauwe gors, en in de zomermaanden enorm veel soorten zwaluwen. In het voorjaar slaap je in met de zang van tientallen nachtegalen.

Wandelen kun je hier natuurlijk volop in de bergen. Zo kun je de uitdaging aangaan om de Maroma (2069) te beklimmen ( de hoogste berg van de provincie Malaga en zeer beeldbepalend in het landschap) of de spectaculaire route El Saltillo bij Canillas de Aceituno. En dat zijn nog maar een paar van de echt prachtige routes die je ‘om de hoek’ al kunt doen.

Wil je wat minder klimmen en dalen dan kun je je ook prima vermaken bij het Vinuela stuwmeer. Rondom het prachtig blauwe meer loopt een route die zowel voor wandelaars als voor fietsers zeer geschikt is. En natuurlijk kun je ook altijd lekker een strandwandeling gaan maken als je de bergen wel gezien hebt. Binnen een half uur sta je op het strand van Torre del Mar.

Wat verder weg van Rubite, maar nog zeker heel goed te doen met de auto, liggen El Torcal en de lagune van Fuente de Piedra. En niet te vergeten natuurlijk de inmiddels beroemde Caminito del Rey. El Torcal is een natuurreservaat dat afkomstig lijkt van een andere planeet. Het bestaat uit fantastisch grillig gevormde rotsformaties. Ook hier kun je diverse wandelingen maken. De lagune van Fuente de Piedra trekt jaarlijks duizenden flamingo’s en andere vogelsoorten. De kolonie flamingo’s hier is de grootste van het Iberisch schiereiland.

Beroemd en berucht is de wandeling door een imposante kloof bij El Chorro, genaamd Caminito del Rey. Het pad is drie kilometer lang, maximaal een meter breed en bevindt zich 100 meter boven de rivier ‘El Chorro’ tegen de rotswanden. Het pad werd ooit begin 1900 gebouwd om materiaal te vervoeren voor de de bouw en het onderhoud van hydraulische centrales. In de 20ste eeuw raakte het pad zwaar in verval; op vrijwel geen enkele plaats bevonden zich leuningen en op sommige plaatsen bestond het pad slechts uit een smalle metalen balk. In 1992 werd het pad officieel gesloten. Om te voorkomen dat mensen het pad nog steeds zouden betreden werd het eerste stuk van het pad gesloopt. Desondanks wisten thrill-seekers de weg naar het pad nog prima te vinden. In totaal overleden vijf mensen tussen 1999 en 2010 doordat ze van het pad vielen. Het pad is uiteindelijk gerestaureerd en veilig gemaakt om te bewandelen. Voor mensen met hoogtevrees overigens geen aanrader..